บททำวัตรเย็น



เมื่อเข้าประชุมพร้อมกันแล้ว เวลาผู้เป็นหัวหน้าทำสักการะ พึงนั่งคุกเข่าประณมมือ
ครั้นเสร็จแล้ว ผู้เป็นหัวหน้าพึงกล่าวคำอภิวาทว่านำดังต่อไปนี้:-
อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา,
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นพระอรหันต์ตรัสรู้ถูกถ้วนแล้ว,
พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ
ข้าพเจ้าอภิวาทซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าผู้ตรัสรู้ดีแล้ว. (กราบ ๑ ครั้ง)
สฺวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม,
พระธรรมอันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสดีแล้ว,
ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ
ข้าพเจ้านมัสการซึ่งพระธรรม. (กราบ ๑ ครั้ง)
สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ,
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าปฏิบัติดีแล้ว,
สังฆัง นะมามิ ฯ
ข้าพเจ้านอบน้อมซึ่งพระสงฆ์. (กราบ ๑ ครั้ง)
(หัวหน้าว่าคำบูชา)
ยะมัมฺหะ โข มะยัง ภะคะวันตัง สะระณัง คะตา อุททิสสะ ปัพพะชิตา โย โน ภะคะวา สัตถา ยัสสะ จะ มะยัง ภะคะวะโต ธัมมัง โรเจมะ อิเมหิ สักกาเรหิ ตัง ภะคะวันตัง สะสัทธัมมัง สะสาวะกะสังฆัง อะภิปูชะยามะ ฯ
(คำแปล)
เราเป็นผู้ถึงพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใดเป็นสะระณะ, พระผู้มีพระภาคเจ้า
พระองค์ใดเป็นศาสดาของเรา, และเราชอบใจธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์ใด, เราตั้งใจบูชาซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น, พร้อมทั้งพระธรรมพร้อมทั้งพระสงฆ์ ด้วยเครื่องสักการะเหล่านี้.
หันทะทานิ มะยันตัง ภะคะวันตัง วาจายะ อะภิคายิตุง ปุพพะภาคะนะมะการัญเจวะ
พุทธานุสสะตินะยัญจะ กะโรมะ เส ฯ
เชิญเถิด บัดนี้เราจงทำการนอบน้อมพระผู้มีพระภาคเจ้านั้นอันเป็นส่วนเบื้องต้น
และทำนัยอันเป็นเครื่องระลึกถึงพระพุทธคุณเพื่อขับสรรเสริญด้วยวาจา.